Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
τσουρουνμούς ( επίθ. ) τσ̑ουρουνμούς [tʃurunˈmus] Μισθ. ...
τσουρούντημα (ουσ. ουδ.) τσ̑ουρούντημα [tʃuˈrudima] Μισθ. Από το ρ. τσουρουντίζω, όπου και τύπ. τσ̑ουρουdώ, και το παραγωγ. επίθμ. -μα.
1. Σάπισμα, αποσύνθεση Μισθ.
2. Η οσμή της αποσύνθεσης Μισθ.
τσουρουντίζω ( ρ. ) τσ̑ϋρουνdίζω [tʃyrunˈdizo] Μισθ. τσ̑ϋρϋνdίζου [tʃyrynˈdizu] Μισθ., Τσαρικ. τσ̑ουρουdώ [tʃuruˈdο] Φλογ. Εν., γ' τσ̑ουρουdά [tʃuruˈda] Σίλ. τ͑σ̑ουρουκ͑τιέω [tʰʃurukʰtiˈeo] Φάρασ. Αόρ. τσ̑ουρούγησα [tʃuˈruʝisa] Σίλ. τσ̑ϋρΰdσα [tʃyˈrydsa] Τσαρικ. τσ̑ϋρούνd’σα [tʃyˈrundsa] Μισθ. τσουρούτ’σα [tsuˈrutsa] Μισθ. Μτχ. τσ̑ουρουγημένου [tʃuruʝiˈmenu] Σίλ. ...