τσουρφαλίχι
(ουσ. ουδ.)
τσουρφαλίχι
[tsurfaˈliçi]
Αφσάρ., Σατ., Φάρασ.
Από το τουρκ. ουσ. çulfalık = α) η δουλειά του υφαντή β) διαλεκτ., αργαλειός, όπου και διαλεκτ. τύπ. culfalık και çurfalık με εναλλαγή υγρών [l] > [r] (Acıpayamlı 1976: 45, 46).
Αργαλειός
Φάρασ.