ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

βυζάνω ( ρ. ) βυζάνω [viˈzano] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Φλογ. βυζάνου [viˈzanu] Μισθ., Σίλ. βυτζ̑άνω [viˈdʒano] Ουλαγ. βυζανίσ̑κω [vizaˈniʃko] Αραβαν. βυζάζω [viˈzazo] Τροχ. μυζάνω [miˈzano] Φερτάκ. Παρατατ. βύζανα [ˈvizana] Αραβαν., Μισθ., Φλογ. βυζάνισκα [viˈzaniska] Αραβ. Αόρ. βύζασα [ˈvizasa] Μαλακ., Μισθ., Σίλ. βύτζ̑ασα [ˈvidʒasa] Ουλαγ. ...

βυζασταριά (ουσ. θηλ.) βυζασταριά [vizastaˈrʝa] Ανακ., Αξ., Φλογ. Από το διαλεκτ. ουσ. βυζαστάρης (< *βυζαστής + -άρης, θηλ. -αρέα > -αριά). Η λ. και Κρήτ. Λιβύσσ. Ρόδ. Μεγίστ. (ΙΛΝΕ, λ. βυζαστάρις). Πβ. ήδη νεότ. τύπ. βυζασταρά (Λεξ. Κριαρ.)

Βυζάστρα, τροφός ό.π.τ. Συνών. βυζάστρα

βυζάστρα ( ουσ. θηλ. ) βυζάστρα [viˈzastra] Ποτάμ., Σινασσ. ...