ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

βρυχώμαι ( ρ. αποθ. ) βρυχώμαι [vriˈxome] Τελμ. βρεχώμαι [vreˈxome] Ανακ. βρεχούμαι [vreˈxume] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Σινασσ. βρέχουμι [ˈvrexumi] Μισθ. βρεχίζουμαι [vreˈxizume] Ανακ., Αραβαν. βρε’ίζουμαι [vreˈizume] Αραβαν., Γούρδ. βρε'ιζιέμι [vreiˈzʝemi] Μισθ. βιρυάζουμου [viˈrʝazumu] Σίλ. βιρυούμου [viˈrʝumu] Σίλ. Παρατατ. βρεχούμουν [vreˈxumun] Σινασσ. ...

βρώμημα (ουσ. ουδ.) βρώμημα [ˈvromima] Μισθ., Ουλαγ. Από το ρ. βρωμώ (θ. αορ. βρωμη-) και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Δυσοσμία ό.π.τ. : Τι βρώμημα τσ̑είδι ατό; (Τι βρώμα είναι αυτή;) Μισθ. -Κοτσαν. Ντο βρώμημα σ' ντε ντρανάς, λαλείς (Δεν βλέπεις την βρώμα σου, μόνο μιλάς) Ουλαγ. -Κεσ. Συνών. βρώμος, πάταγμα

βρωμιάρης ( επίθ. ) βρωμιάρης [vroˈmɲaris] Μισθ., Σίλ. βρωμιάρ' [vroˈmɲar] Μισθ., Σίλ. βρωμιέρ' [vroˈmɲer] Φάρασ. Θηλ. βρωμιέρτσα [vroˈmɲertsa] Φάρασ. βρωμιάρα [vroˈmɲara] Σίλ., Φάρασ. ...