ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

κουκουδεύει (ρ. απρόσ.) κουκουδεύει [kukuˈðevi] Κίσκ. Aπό το ουσ. κουκούδι και το παραγωγ. επίθμ. -εύω.

Ρίχνει χαλάζι

κουκούδι ( ουσ. ουδ. ) κουκούδι [kuˈkuði] Σινασσ., Τζαλ., Φάρασ., Φκόσ. κουκούδ' [kuˈkuð] Ανακ., Μαλακ., Σίλατ., Σινασσ., Τζαλ., Φλογ. κουκούγ̑' [kuˈkuʝ] Αξ., Μισθ., Τσαρικ. κουκούχ̑' [kuˈkuç] Σεμέντρ. κουκούρ' [kuˈkur] Αραβαν., Γούρδ. κουκούι [kuˈkui ] Αραβ., Δίλ., Μισθ., Τροχ., Τσαρικ. κοκούτ' [koˈkut] Φερτάκ. ...