ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

τοπλαντίζω(2) (II) ( ρ. ) τοπλανdι̂́ζω [toplanˈdɯzo] Αραβαν. τ͑οπλανdώ [tʰoplando] Σίλ., Τροχ., Φλογ. Αόρ. τοπλάτ'σα [topˈlatsa] Αξ., Αφσάρ., Τσουχούρ. τοπλάντζ̑ησα [toˈplandʒisa] Σίλ. ...

τοπλού (ουσ. ουδ.) τ͑οπλούγια [tʰoˈplu ʝa] Αξ. Από την τουρκ. φρ. toplu iğne = βελόνα με μικρή κεφαλή (Tietze 2019: λ. toplu iğne), με παράλειψη του προσδιοριζόμενου ουσιαστικού. Η ουσιαστ. του επιθ. της φρ. και σε τουρκ. διαλέκτ. με τη σημ. ‘φουρκέτα’ (THADS 10, λ. toplu III).

Καρφοβελόνα

τόπος ( ουσ. αρσ. ) τόπος ['topos] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Ουλαγ., Ποτάμ., Τελμ., Τροχ., Φλογ. τ͑όπους ['tʰopus] Μισθ., Σίλ., Τσαρικ. τόπας ['topas] Κίσκ., Φάρασ., Φκόσ. νdόπος [nˈdopos] Αξ., Αραβαν. Πληθ. τόποι ['topi] Κίσκ. τόπουροι ['topuri] Σίλ. Αιτ. νdόπ'ς [nˈdops] Αξ. ...