καλαγάστρα (ουσ. θηλ.) καλαγάστρα [kalaˈɣastra] Φλογ.

Φλογητά

qαλαγάστρα [qalaˈɣastra] Μαλακ.

Μαλακοπή

γκαλαάστρα [galaˈastra] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

γαλαγάστρα [ɣalaˈɣastra] Αξ., Μισθ.

Αξός, Μισθί

αλαγάστρα [alaˈɣastra] Ανακ.

Ανακού

Πιθ. από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. kalağan και kaluğan = γαϊδουράγκαθο (βλ. THADS, λ. kangal I). Πβ. γαλγάνι

Είδος ακανθώδους φυτού που χρησίμευε ως ζωοτροφή, κοινώς κολλιτσίδα ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Έχισ̑καμ' και καλαγάστρα (Είχαμε και καλαγάστρα) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

|| Φρ. Να σι γαβουρντίσω μι τ' γαλαγάστρα (Θα σε καβουρντίσω με την καλαγάστρα˙ απειλή προς μικρά παιδιά) Μισθ.

Μισθί

-Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

Μέεις ντο γκαλαάστρα (Μοιάζεις με καλαγάστρα˙ για χλωμό και αδύνατο άνθρωπο) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-Κεσ.

Κεσίσογλου 1951

καλαγκός () ...