ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

καλαϊτζής ( ουσ. αρσ. ) qαλαϊτζής [qalaiˈdzis] Μαλακ. γαλαϊτσής [ɣalaiˈtsis] Φάρασ. γαλαϊτ͑σ̑ής [ɣalaiˈtʰʃis] Φάρασ. γαλατσής [ɣalaˈtsis] Σινασσ. χαλαϊτζής [xalaiˈdzis] Αραβ. γαλαdζ̑ής [ɣalaˈdʒis] Μισθ., Τροχ. ...

καλακόνι (ουσ. ουδ.) καλακόνι [kalaˈkoni] Φάρασ. Από το αρμεν. ουσ. գայլիկոն [gajlikon] = τρυπάνι. Κατά τον Dawkins (1921: 48) παρετυμολ. από το μεσν. ουσ. παρακόνιν = λίμα. Μάλλον δεν σχετίζεται με την φρ. καλά + ακόνι.

Tρυπάνι : Τρυπάνκαμεν ντα μο το καλακόνι (Τα τρυπούσαμε με το τρυπάνι) Φάρασ. -ΚΜΣ-Θεοδ. Συνών. ματχάπι, τρυπί

Τροποποιήθηκε: 14/09/2025

καλακονίζω ( ρ. ) καλακονίζω [kalakoˈnizo] Φάρασ. ...