καλάθι
(ουσ. ουδ.)
καλάθ'
[kaˈlaθ]
Ανακ., Τελμ., Φερτάκ., Φλογ.
καλάτ'
[kaˈlat]
Φερτάκ.
καλάσι
[kaˈlasi]
Σίλ.
καλάγ̑’
[kaˈlaʝ]
Αξ., Σεμέντρ.
καλάι
[kaˈlai]
Μισθ., Σεμέντρ.
καλάρ'
[kaˈlar]
Αραβαν., Γούρδ.
Μεταγν. ουσ. καλάθιον.
1. Καλάθι
ό.π.τ.
:
Άνοιξε το καλάρ' για να μάχει τσί έχ' απέσω τ'
(Άνοιξε το καλάθι για να μάθει τι έχει μέσα του)
Γούρδ.
-Καράμπ.
Μι ντα καλάϊα κουβάλειναμ' ντα σταφύλια σου τρύγος
(Με τα καλάθια κουβαλάγαμε τα σταφύλια στον τρύγο)
Μισθ.
-Κοτσαν.
Γιομών', ξομών' ένα καλάθ' σ̑ύκες
(Γεμίζει, καλογεμίζει ένα καλάθι σύκα)
Φλογ.
-Dawk.
Χέκουμ' τσ̑ι δου καλάι ντου γαϊdούρ'
(Βάζουμε και το καλάθι πάνω στο γαϊδούρι)
Μισθ.
-ΑΠΥ-ΕΝΔ
Φέρισκαν και τ’ άλογα τ’νε με τα μεγάλα τα καλάτια
(Έφερναν και τα άλογά τους με τα μεγάλα τα καλάθια)
Φερτάκ.
-ΚΜΣ-Θεοδ.
Παίνισκαμ’ με το καλάθ’ να φέρουμ’ σταφύλια
(Πηγαίναμε με το καλάθι να φέρουμε σταφύλια)
Φερτάκ.
-ΚΜΣ-Θεοδ.
|| Φρ.
Κουφό καλάρ'
(Κουφό καλάθι˙ βαρήκοος)
Αραβαν.
-Φωστ.-Κεσ.
Χάσεν τα εβγά με το καλάγ̑'
(Έχασε τ' αβγά με το καλάθι˙ όταν κανείς τα χάνει όλα)
Αξ.
-Μαυρ.-Κεσ.
Χάσεν τα ωβγά με τα καλάθια
(Έχασε τα αβγά με τα καλάθια˙ το ίδιο)
Φλογ.
-ΚΕΕΛ 1361
Συνών.
κοφίνι, σεπέτι
β.
Ειδικότ., κυκλικό, αβαθές ψάθινο ζεμπίλι όπου τοποθετούνταν ο πολτός του λινόσπορου για να πιεστεί για την εξαγωγή λινέλαιου
Αξ.
2. Kατά πληθ. τα πλευρά του ανθρώπου
Ανακ., Αξ., Μισθ., Φλογ.
:
Τα καλάγια σ' τσακώνω τα
(Θα σου σπάσω τα πλευρά)
Αξ.
-Μαυρ.-Κεσ.
Εγιά 'ς τα καλάγια μ' σέμεν 'να άνομος
(Εδώ στα πλευρά μου μπήκε ένας άνεμος, ένας πόνος)
Αξ.
-Μαυρ.-Κεσ.
Αυτά τα καλάια τ’ ούλα τσ̑άκουσαν τα
(Εδώ τα πλευρά τους όλα τα έσπασαν)
Μισθ.
-ΑΠΥ-Καρατσ.
Ντιάσκαλε το κιριάζ-ου-τ’ το σον, τα καλάγια τ’ τα ’μόν
(Δάσκαλε το κρέας του δικό σου, τα κόκκαλά του δικά μου)
Αξ.
-Μαυροχ.