μαχαιρώνω (ρ.) μασ̑αιρώνω [maʃeˈrono] Σινασσ., Φάρασ.

Σινασσός, Φάρασα

μασ̑αιρώνου [maʃeˈronu] Σίλ.

Σίλλη

Αόρ. μασ̑αίρωσα [maˈʃerosa] Φάρασ.

Φάρασα

Νεότ. ρ. μαχαιρώνω, το οπ. από το μεταγν. ρ. μαχαιρόω -ῶ.

Μαχαιρώνω, χτυπώ κάποιον με μαχαίρι ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. γαμαλαΐζω

μαχαλαΐτης ( ουσ. αρσ. ) μαχαλαΐτ'ς [maxalaˈits] Μαλακ. Πληθ. μαχαλαΐτε [maxalaˈite] Αξ. μαχαλαΐτ' [maxalaˈit] Μαλακ. ...