γιουφκά (ουσ. αρσ.) γιουφκά [ʝufˈka] Μισθ.

Μισθί

γιοφκά [ʝofˈka] Φλογ.

Φλογητά

γιοκά [ʝoˈka] Μαλακ., Φλογ.

Μαλακοπή, Φλογητά

Πληθ. γιουφκάδες [ʝufˈkaðes] Φλογ.

Φλογητά

γιουφκάια [ʝufˈkaja] Μισθ.

Μισθί

γιοκάδια [ʝoˈkaðʝa] Μαλακ.

Μαλακοπή

Από το τουρκ. ουσ. yufka = λεπτό φύλλο ζύμης, όπου και διαλεκτ. τύπ. yoka. Η λ. και Θράκ.

1. Λεπτή πίτα ζύμης που ψηνόταν στην λαμαρίνα ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Φέρνισ̑καμ' το πιλάφ' με γιουφκάδες και κόφτισ̑'καμ' ασ' σο γιουφκά και παίρισ̑καμ' σο χούφτα μας και τρώισ̑καμ' πιλάφ' (Φέρναμε το πιλάφι με γιουφκάδες, και κόβαμε από τον γιουφκά, και παίρναμε στη χούφτα μας και τρώγαμε πιλάφι) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

2. Πληθ., χυλοπίτες Μισθ.

Μισθί

γιραζίλ () ...