ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ντελίκα
ντελικανής
ντελικανοσύνη
ντελίμπασης
ντελιτζέκ
ντέλντημα
ντελντίζω
ντέλομαι
ντελφέ
ντεμέκ
ντεμέκι
ντεμιντέν
ντεμίρι
ντεμιριώνας
ντεμίρκορι
ντεμιρλένιος
ντεμιρτζής
ντενετίζω
ντενίζι
ντεντάγω
ντερβένι

ντεμέκ ( σύνδ. ) ντεμέκ [deˈmek] Αραβαν., Μισθ., Ουλαγ., Σατ., Σίλ., Σινασσ., Φάρασ. τεμέκ͑ [teˈmekʰ] Αφσάρ., Τσουχούρ., Φάρασ. ...

ντεμέκι (σύνδ.) ντεμέκ-κι [deˈmec:i] Φάρασ. τεμέκ-κι [teˈmec:i] Αφσάρ. τεμέκ͑ι [teˈmekʰi] Φάρασ. ντεμα̈́κις [deˈmæcis] Μισθ. Από το τουρκ. demek ki= δηλαδή.

Δηλαδή ό.π.τ. : Ντεμιάκις ντέν έχουμ’ σκόλεια (δηλαδή δεν έχουμε σχολεία) Μισθ. -Κοτσαν. Συνών. γιανί, ντεμέκ

ντεμιντέν ( επίρρ. ) ντεμινdέν [deminˈden] Ουλαγ. ...