ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ντέφι ( ουσ. ουδ. ) τέφι [ˈtefi] Αφσάρ., Σίλ., Φάρασ. τέφ’ [tef] Αξ., Αραβ., Δίλ., Φλογ. ντέφ’ [def] Ανακ., Μαλακ., Σατ., Σινασσ. τα̈́φι [ˈtæfi] Αφσάρ. τέφτι [ˈtefti] Φάρασ. τα̈́φτι [ˈtæfti] Αφσάρ. Πληθ. ντέφια [ˈdefça] Ανακ., Φάρασ. τέφια [ˈtefça] Τζαλ. τέφε [ˈtefe] Φάρασ. ...

ντέφνα (ουσ.) ντέφνα [ˈdefna] Αραβαν. τέφνα [ˈtefna] Αραβαν. δέφνε [ˈðefne] Αραβαν., Γούρδ. τέφνε [ˈtefne] Φάρασ. τ͑έφνας [ˈtʰefnas] Φάρασ. τεφνές [tefˈnes] Φάρασ. Αντιδάν. από το τουρκ. ουσ. defne < αρχ. δάφνη, όπου και παλ. τύπ. tefne (βλ. Nişanyan 2002-2022: λ. defne, Tietze 2016, λ. defne/tefne).

Το θαμνοειδές δένδρο Δάφνη η ευγενής (Laurus nobilis Apollinis) ό.π.τ. : || Ασμ. Να υπάγω σην Ε-Σοφία να μυρίσω τεφνέ φύ’α.
Να υπάγω μο καρτία, να 'υριστώ μο την υγεία (Να πάω στην Αγία Σοφία, να μυρίσω φύλλα δάφνης.
Να πάω με καρδιά, να γυρίσω με υγεία) Φάρασ. -Θεοδ.Τραγ.

ντεφτερντάρης ( ουσ. αρσ. ) ντεφτερντάρης [defterˈdaris] Αξ. ...