ντέφι
(ουσ. ουδ.)
τέφι
[ˈtefi]
Αφσάρ., Σίλ., Φάρασ.
τέφ’
[tef]
Αξ., Αραβ., Δίλ., Φλογ.
ντέφ’
[def]
Ανακ., Αξ., Μαλακ., Σατ., Σινασσ.
ντα̈́β'
[dæv]
Μισθ.
τα̈́φι
[ˈtæfi]
Αφσάρ.
τέφτι
[ˈtefti]
Φάρασ.
τα̈́φτι
[ˈtæfti]
Αφσάρ.
Πληθ.
ντέφια
[ˈdefça]
Ανακ., Σίλατ., Φάρασ.
τέφια
[ˈtefça]
Τζαλ.
τέφε
[ˈtefe]
Φάρασ.
Από το νεότ. ουσ. τέφι (Λεξ. Σομ.), το οπ. από πό το τουρκ. ουσ. def, όπου και τύπ. tef.
Nτέφι
ό.π.τ.
:
Τσ̑αλι̂ντι̂́ζ'νε τσ̑αλγι̂́για, ντέφια, τα κορίτσια παίζ'νε χορός
(Παίζουν όργανα, ντέφια, τα κορίτσια χορεύουν)
Αξ.
-Μαυρ.-Κεσ.
Τραγούδαναν με τέφ’
(Τραγούδαγαν με ντέφι)
Δίλ.
-ΙΛΝΕ 887
Ασ' σο σπίτ' σ' ένα τέφ' μέσα φερίσ̑κουνε σο παπά λίγο γέλλ'μα
(Από το σπίτι μέσα σε ένα ντέφι φέρνουν στον παπά λίγο στάρι)
Φλογ.
-ΚΕΕΛ 1361
Σωρεύκαν τσ̑ίπ τα κερμανίδε, τα τέφε του Βαρασ̑ού σως την ευή τραγουδάνκαν τσ̑αι παίσκαν
(Μαζεύτηκαν όλες οι λύρες, τα ντέφια του Βαρασού, ως την αυγή τραγούδαγαν και έπαιζαν μουσική)
Φάρασ.
-ΚΜΣ-Θεοδ.
Πασ̑λάταναν σα τραγώδια και σα παιξίματα με τα χουλιέρα, με τέφια, με ζίλλια και εγλένdαναν όσο να φωτίσ̑'
(Άρχιζαν τά τραγούδια και τους χορούς με τα κουτάλια, με ντέφια, με ζίλια και γλεντούσαν ώσπου να ξημερώσει)
Φλογ.
-ΙΛΝΕ 811
Κάκα Μανή κρούιξιν ντα̈́β'
(Η γιαγιά Μανή βάραγε το ντέφι)
Μισθ.
-ΑΠΥ-ΕΝΔ