ντεστιμάλι (ουσ. ουδ.) ντεστιμάλ' [desti ˈmal] Μαλακ.

Μαλακοπή

ντεστουμέλ' [destuˈmel] Σινασσ.

Σινασσός

ντεστιμέλ' [destiˈmel] Τελμ.

Τελμησσός

τεστιμάλ' [testiˈmal] Φλογ.

Φλογητά

ταστιμάλι [tastiˈmali] Σινασσ.

Σινασσός

ταστιμάλ' [tastiˈmal] Φλογ.

Φλογητά

Πληθ. ντεσμέλια [deˈzmeʎa] Αραβαν.

Αραβανί

Από το τουρκ. ουσ. destmal (< περσ. dastmāl) = πετσέτα, όπου και τουρκ. διαλεκτ. τύπ testemel.

1. Πετσέτα ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. πεσταμπάλι

2. Οι πάνινες πιάστρες της κατσαρόλας ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Νύφ' φέρισ̑κεν εφτά τσ̑ίφτια ταστιμάλια (Η νύφη έφερνε, ενν. ως προίκα, εφτά ζευγάρια πιάστρες) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

ντέτσε ( μόρ. ) ντέτσε ['detse] Ουλαγ. τεέσ̑’ [teˈeʃ] Αραβαν. τεέσ̑’ [teˈeʃ] Αραβαν. τεέτσ̑ις [teˈetʃis] Αραβαν. έτσε [ˈetse] Ουλαγ. ...