ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

δώδεκα ( αριθμ. ) δώδεκα [ˈðοðeka] Ανακ., Τελμ., Φάρασ. δώδικα [ˈðοðika] Φάρασ. ντώδεκα [ˈdοðeka] Μισθ. ντώdεκα [ˈdοdeka] Αραβαν., Μισθ. ντώεκα [ˈdοeka] Αξ., Μισθ., Ουλαγ. ντώγεκα [ˈdοʝeka] Αξ., Τσαρικ. ντώγιoκα [ˈdοʝoka] Ουλαγ. ρώρεκα [ˈrοreka] Σίλ. ρώρικα [ˈrorika] Σίλ. ...

δωδεκάδα (ουσ. θηλ.) δωδεκάδα [ðοðeˈkaða ] Ανακ., Φάρασ. ντωεκάδα [doeˈkaða] Μισθ. Από το αρχ. αριθμ. ουσ. δωδεκάς.

Δωδεκαμελές συμβούλιο, δημογεροντία ό.π.τ. : Σηκώθη, στρίν’ξε τις νομάτοι, τη δωδεκάδα (Σηκώθηκε, φώναξε τους ανθρώπους, το συμβούλιο) Φάρασ. -Dawk.

δωδεκαήμερο ( ουσ. ουδ. ) ρωρεκαήμερο [rorekaˈimero] Σίλ. δωδεκάμερ'νου [ðοðeˈkamernu] Μαλακ. Πληθ. δωδεκάμερ'να [ðοðeˈkamerna] Ανακ., Αραβαν., Σίλατ., Τελμ., Φλογ. ...