ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

δρουβανόξυλο ( ουσ. ουδ. ) τουρβανόξυλο [turvaˈnoksilo] Φλογ. ...

δύναμη (ουσ. θηλ.) δύναμη [ˈðinami ] Μισθ., Σινασσ. ντύναμη [ˈdinami] Μισθ. ζύναμη [ˈzinami] Σίλ. Από το αρχ. ουσ. δύναμις. Ο μεταπλ. κατά τα πρωτόκλιτα σε -η μεσν. Ο τύπ. ζύναμη με τροπή [ð] > [z], βλ. Dawkins (1916: 44). Η λ. από την κοινή ν.ε.

1. Φυσική, σωματική δύναμη, ρώμη Μισθ. : Πρέπει να σωρόψου τσι ογώνα να ντείξου ντύναμη μ' (Πρέπει να μαζέψω, ενν. ξύλα, κι εγώ για να δείξω την δύναμή μου) Μισθ. -ΑΠΥ-ΕΝΔ Συνών. κουβέτι, κούτζι

2. Δύναμη, εξουσία Μισθ., Σίλ. Συνών. κουβέτι

3. Δύναμη να αντιμετωπίζει κάποιος μιά δυσκολία, αντοχή Μισθ., Σινασσ. : Xιογό να δου ντώκ' δύναμη μονάχα (Ο Θεός να του δώσει δύναμη μονάχα) Μισθ. -ΑΠΥ-Καρατσ. Τσάνεψα, χάσα τα, δεν ήξευρα, ό,τι δύναμη είχα έκλαιγα και τζαχ-τζιμουλούμουνα (Τρελάθηκα, τα έχασα, δεν ήξερα, με ό,τι δύναμη είχα έκλαιγα και χτυπιόμουνα) Σινασσ. -Λεύκωμα Συνών. κότσι, χαΐρι, ντερμάνι

δυνατά ( επίρρ. ) δυνατά [ðinaˈta] Σινασσ. βυνατά [vinaˈta] Φάρασ. ...