ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

δράκα ( ουσ. θηλ. ) δράκα [ˈðraka] Σινασσ. ...

δράκος (ουσ. αρσ.) δράκος [ˈðrakos] Σινασσ., Φάρασ. δράκους [ˈðrakus] Τσουχούρ. ντράκος [ˈdrakos] Μισθ. Μεσν. ουσ. δράκος από το αρχ. ουσ. δράκων = φίδι.

1. Υπερφυσικό ον, τέρας Σινασσ., Τσουχούρ. : Οι άνθρωπ’ είν’ πιο διαβολεμέν' ασ' τους δράκους (οι άνθρωποι είναι πιο ύπουλοι από τους δράκους) Σινασσ. -Αρχέλ. Ένα ντράκος απ' Κάτω Κόσμο (Ένας δράκος από τον Κάτω Κόσμο) Μισθ. -ΑΠΥ-ΑΠΘ || Ασμ. Στου Γιαννάκη μου το γάμο, ένα δράκο θε να σφάξω
Να καλέσω τους πασάδες κι όλους του πραγματευτάδες (Στον γάμο του Γιαννάκη μου θα σφάξω έναν δρακο
Θα καλέσω τους πασάδες και όλους του πραγματευτάδες) Σινασσ. -Ρίζ. Συνών. εζνταχρά, ντέβι

2. Συνθημ., ο Τούρκος Φάρασ. Συνών. αγαπητικός, ασπροκέφαλος, Ζίφος, κροτάλι :4

δρεπάνι ( ουσ. ουδ. ) δερπάνι [ðerˈpani] Κίσκ., Φάρασ., Φκόσ. δερπάν' [ðerˈpan] Ανακ., Γούρδ., Σίλατ., Σινασσ., Τσελτ., Φλογ. ντρεπάν' [dreˈpan] Φάρασ. ντερπάν' [derˈpan] Αξ., Αραβαν., Μισθ., Ουλαγ., Τροχ. ντερπάνdζ̑ι [derˈpandʒi] Αραβαν. ντερπάντζ̑' [derˈpandʒ] Αραβαν. τιρπάν' [tirˈpan] Φάρασ. τ͑ιρπάν' [tʰirˈpan] Φάρασ. δραπάνι [ðraˈpani] Φάρασ. ...