ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

δουλευτάρος ( επίθ. ) δουλευτάρος [ðuleˈftarοs] Ανακ. Ουδ. δουλευτάρικο [ðuleˈftariko] Ανακ. ...

δουλευτής (ουσ. αρσ.) δουλευτής [ðuleˈftis] Ανακ. ντουλευτσ̑ής [duleˈftʃis] Αραβαν. δουλευτάς [ðuleˈftas] Σινασσ. Μεταγν. ουσ. δουλευτὴς = υπηρέτης. Ο τύπ. δουλευτάς αναλογ. προς τους τύπ. πληθ. σε -άδ-.

1. Εργάτης Ανακ., Αραβαν. : Ιργάζομαι ντουλευτσ̑ής (εργάζομαι ως εργάτης) Αραβαν. -Φωστ.-Κεσ.

2. Ως επίθ., εργατικός Αραβαν., Σινασσ. Συνών. δουλευτάρος

δουλεύω ( ρ. ) δουλεύω [ðuˈlevo] Ανακ., Μαλακ., Φλογ. δουλεύου [ðuˈlevu] Μισθ. ντουλεύω [duˈlevo] Αραβαν. ντουλεύου [duˈlevu] Μαλακ., Σίλ. ντιλεύω [diˈlevο] Αξ., Αραβαν. ζουλεύω [zuˈlevo] Φάρασ. Παρατατ. δούλευα [ˈðuleva] Ποτάμ., Σινασσ., Φερτάκ. ντούλευνα [ˈdulevna] Σίλ. Υποτ. ντουλέψου [duˈlepsu] Μισθ. ...