ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

τούι ( ουσ. ουδ. ) τ͑ούι ['tʰui] Φάρασ., Φλογ. τ͑ούγι ['tʰuʝi] Αξ., Μαλακ. τΰγ̑' ['tyʝ] Ουλαγ. dούι ['dui] Μισθ. Πληθ. τ͑ούγια ['tʰuʝa] Μαλακ., Μισθ. ...

τουισούλης (επίθ.) τουισούλης [tuiˈsulis] Σινασσ. Από το τουρκ. επίθ. tüysüz = α) άχνουδος, που δεν έχει βγάλει ακόμα χνούδι β) μτφ., νεαρός

Σπανός Συνών. κιοσές

τουκάνι ( ουσ. ουδ. ) τουκάνι [tuˈkani] Ποτάμ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. τουκάν' [tuˈkan] Αξ., Ουλαγ., Σινασσ., Τροχ., Φλογ. τ͑ουκάν' [tʰuˈkan] Ανακ. ντουκάν' [du ˈkan] Δίλ. ντοκάν' [doˈkan] Μισθ. δουγέν' [ðuˈʝen] Γούρδ. ντουγέν' [duˈʝen] Αραβαν. ντϋβέν' [dyˈven] Μισθ. Πληθ. τοκάνια [toˈkaɲa] Μισθ. τουκάνα [tuˈkana] Κίσκ. ...