ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

έρκεντεν ( επίρρ. ) ερκενdέν [ercenˈden] Αραβαν., Ουλαγ. έρκενdεν [ˈercenden] Αραβαν. ερκενdέ [ercenˈde] Φλογ. έρκενdε [ˈercende] Αξ., Αραβ., Τροχ., Φλογ. έρκενdα [ˈercenda] Μισθ., Σίλ. έρκιανdαν [ˈercandan] Μισθ. έρκανdα [ˈerkanda] Μισθ., Σίλ., Σινασσ. ...

ερκεντούτσικα (επίρρ.) ερκενdούτσ̑ικα [erkenˈdutʃika] Φλογ. ερκενdούσ̑κα [ercenˈduʃka] Αξ. Από το επίρρ. έρκεντεν, όπου και τύπ. έρκενdε, και το επιτατ. επίθμ. -%iούτσικα.

Νωρίς ό.π.τ. : Ερκενdούτσ̑ικα σηκούμαι (Σηκώνομαι νωρίς) Φλογ. -ΙΛΝΕ 811 Συνών. αψά, ερκέν

ερντώ ( ρ. ) ερντώ [erˈdo] Σίλ. ερντάω [erˈdao] Φάρασ. γερντάω [ʝerˈdao] Φάρασ. γερντίζω [ʝerˈdizo] Αραβαν., Τελμ. γερντίζου [ʝerˈdizu] Μισθ. Αόρ. ερντίασα [erˈdiasa] Φάρασ. γερντίασα [ʝerˈdiasa] Αφσάρ., Φάρασ. έρτζησα [ˈerdzisa] Σίλ. γέρτζησα [ˈʝerdzisa] Σίλ. γερίσ̑-σ̑α [ʝeˈriʃʃa] Αραβαν. ...