ιντζίρι
(ουσ. ουδ.)
ινdζ̑ίρ'
[iˈnʤir]
Αραβαν., Ουλαγ.
ιντσ̑ίρι
[inˈtʃiri]
Φάρασ.
Από το τουρκ. ουσ. incir = σύκο (< παλαιότ. ancīr, το οπ. απώτερης ελλ. αρχής από το μεσν. ἀγγούριον).
ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ