ιπτενού
(επίρρ.)
ιπτενού
[ipteˈnu]
Φλογ.
ιπτανού
[iptaˈnu]
Ουλαγ.
Από το επίρρ. ιπτέ αναλογ. προς τα επιρρ. σε -ού, πβ. απεσινός, όπου τύπ. απεσ’νού.