Ζυγίζω ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Παίνουμ 'ς πάλανdζ̑α, ζυγίζουμ’ (Πηγαίνουμε στην ζυγαριά, ζυγίζουμε) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-Καρατσ.

ΑΠΥ-Καρατσ.

|| Φρ. Να σες ζύ’σουμε, ’ά νάρτετε τεμάμι (Αν σας ζυγίσουμε, θα έρθετε ίσα ίσα˙ λέγεται για όποιους μοιάζουν πολύ ή έχουν τον ίδιο βαθμό υπαιτιότητας για κάτι) Φάρασ.

Φάρασα

-Λουκ.Λουκ.

Λουκόπουλος/Λουκάτος 1951

|| Ασμ. Έλα, μάνα, ας την δώκουμε την Οβτοκιά σα ξένα
Ας πάρουμ' ώριο μάλαγμα, λογάρι τζ̑υγισμένο (Έλα, μάνα, ας την δώσουμε την Ευδοκία στην ξενιτιά
Ας πάρουμε ωραίο χρυσάφι, ζυγισμένα πλούτη) Ανακ.

Ανακού

-ΙΛΝΕ 374

Τουργούτης 1893