ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

χειρομύλι ( ουσ. ουδ. ) χερομύλ' [çeroˈmil] Αραβαν., Γούρδ. χ̇ερεμύλ' [xereˈmili] Μισθ., Τσαρικ. χειρ’μύλ’ [çirˈmil] Αξ., Τροχ. σ̑ειρομύλ' [ʃiroˈmil] Ανακ., Σίλατ., Φλογ. σ̑ερομύλ' [ʃeroˈmil] Ποτάμ., Σινασσ., Τζαλ. σ̑ορομύλ’ [ʃoroˈmil] Μαλακ., Σινασσ. σ̑ουρ'μούλι [ʃurˈmuli] Αφσάρ., Φάρασ., Φκόσ. σ̑ουλ'μούρι [ʃulˈmuri] Φάρασ. σαλμούρι [salˈmuri] Φάρασ. ...

χειρομυλίζω (ρ.) χειρ'μυλίζω [çirmi'lizo] Αξ. σ̑ουλ'μουρίζω [ʃulmuˈrizo] Τσουχούρ., Φάρασ. Από το ουσ. χειρομύλι, όπου και τύπ. σουλμούρι, και το παραγωγ. επίθμ. -ίζω.

Αλέθω στον χειρόμυλο ό.π.τ. : Σουλμουρίσκαν τα σο σουλμούρι να φκάλουν τον πλεούρι τσαι το σιμίνdρι (Το άλεθαν στον χειρόμυλο για να βγάλουν το πληγούρι και το σιμιγδάλι) Τσουχούρ. -ΑΠΥ-Bağr. Πβ. αλέθω

χειροπάνι ( ουσ. ουδ. ) χειροπάν' [çiroˈpan] Σινασσ. χεροπάν' [çeroˈpan] Αραβαν., Γούρδ. σ̑οροπάν’ [ʃoroˈpan] Ανακ., Τελμ. σ̑ορ'πάν' [ʃorˈpan] Τελμ. ...