ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

χειμός ( ουσ. αρσ. ) χειμώνας [çiˈmonas] Μισθ., Σινασσ. χειμός [çiˈmos] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σινασσ., Τροχ. χειμό [çiˈmo] Ουλαγ. σ̑ειμός [ʃiˈmos] Ανακ., Αφσάρ., Κίσκ., Μαλακ., Ποτάμ., Σατ., Σίλ., Σινασσ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ., Φλογ. σ̑ουμός [ʃuˈmos] Σίλ. Εν., Γεν. σ̑ειμωνούς [ʃimoˈnus] Φάρασ. ...

χειμώνει (ρ. απρόσ.) σ̑ειμώνει [ʃimoˈni] Φάρασ. Από το ουσ. χειμός, όπου και τύπ. σ̑ειμός και το παραγωγ. επίθμ. -ώνει.

Αρχίζει, έρχεται ο χειμώνας

χειμωνιάζει ( ρ. απρόσ. ) χειμωνιάζει [çimoˈɲazi] Γούρδ. ...