ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

κοριτσοσύνη ( ουσ. θηλ. ) κοριτσοψύμ' [koritsoˈpsim] Σινασσ. ...

κορκοτάλευρο (ουσ. ουδ.) κορκοτάλευρο [korkoˈtalevro] Αξ. Από τα ουσ. κορκότι και αλεύρι και το παραγωγ. επίθμ. -ο.

Ψιλοαλεσμένο σιτάρι

κορκότι ( ουσ. ουδ. ) κορκότι [korˈkoti] Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. κορκότ' [korˈkot] Ανακ., Αξ., Αφσάρ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σίλατ., Τσαρικ., Φάρασ., Φκόσ., Φλογ. κορκότσ' [korˈkots] Γούρδ., Φάρασ. κορκόσ̑' [korˈkoʃ] Αραβαν. κορκότο [korˈkoto] Φάρασ. Αρσ. κ͑ορκότης [kʰorˈkotis] Ποτάμ., Σινασσ., Φάρασ. κορκότσης [korˈkotsis] Γούρδ. Πληθ. κορκότσε [korˈkotse] Φάρασ. ...