ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

μοναχός ( επίθ. ) μοναχός [monaˈxos] Τσουχούρ., Φάρασ. μοναχό [monaˈxo] Αραβαν., Ουλαγ., Ποτάμ., Σινασσ., Τελμ. μαναχό [manaˈxo] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Αραβ., Μισθ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Σίλατ., Τελμ., Τσουχούρ., Φερτάκ. μονάχος [moˈnaxos] Γούρδ., Σινασσ. μονάχο [moˈnaxo] Ανακ. μανάχους [maˈnaxus] Σίλ. μανάχου [maˈnaxu] Μαλακ. μόναχο [ʹmonaxo] Τελμ. μάναχους [ʹmanaxus] Σίλ. ...

μοναχούτσικος (επίθ.) μαναχούτσικου [manaʹxutsiku] Μαλακ. μαναχούσκο [manaˈxusko] Φάρασ. Από το επίθετος μοναχός, όπου και τύπ, μαναχός, και το παραγωγ. επίθμ. -ούτσικος.

Μοναχούλης ό.π.τ. : 'πέμεινα μοναχούσκο (Απόμεινα μοναχή μου) Φάρασ. -Θεοδ.Ιστ.

μονεύω () ...