ραδέ
(σύνδ.)
'ραδέ
[raˈðe]
Φάρασ.
'ραδές
[raˈðes]
Φάρασ.
Πιθ. από τα επιρρ. αρέ και εδά, όπου και τύπ. αδέ Φάρασ., με αποβ. του άτονου αρκτ. φωνήεντος.
Λοιπόν
:
Είσ' αζγούνι μάστρος 'ραδέ!
(Είσαι μεγάλος μάστορας λοιπόν!)
Φάρασ.
-Θεοδ.Παραδ.
Τσαντσουάγω 'σ' την πείνα· αμμ' ἦρτες ιράστα ραδέ να σε φάω να χορτάσω!
(Παραπαίω από την πείνα· ευτυχώς λοιπόν που βρέθηκες μπροστά μου, να σε φάω να χορτάσω!)
Φάρασ.
-Θεοδ.Παραδ.
Μαdέμκι τζ̑ο λες με το 'ληθώτικο, 'του 'ραδέ 'α πάρω το γιο σου
(Αφού δεν μου λες την αλήθεια, τότε λοιπόν θα πάρω τον γιο σου)
Φάρασ.
-Θεοδ.Παραδ.
Μαdέμκι τζ̑ο ουτιέμε, χύτα ραδέ να υπάμε να ντανισευτούμε
(Αφού δεν συμφωνούμε, τρέχα λοιπόν να πάμε να συμβουλευτούμε κάποιον)
Φάρασ.
-Θεοδ.Παραδ.
Ματέμκι ‘ύρεψες να με ζαναχέπ’ πίσι λαχτόρι 'ραδέ, εμπρό αρέ να σε πνίξω, να σε παρτσαλατίσω τζαι τε στέρου να σε ποίκω α ζόρι φάεμα
(Αφού λοιπόν θέλησες να με κοροϊδέψεις, βρωμιάρη κόκκορα, πρώτα θα σε πνίξω, θα σε κομματιάσω, και μετά θα σε κάνω ένα ωραίο γεύμα)
Φάρασ.
-Παπαδ.
Ματέμ εν' αούτσι 'ραδέ, νόμας του σπιτού σας το ταγαρτσάκ͑ι
(Αφού είναι έτσι λοιπόν, δώσε μου το ταγάρι του σπιτιού σας)
Φάρασ.
-ΚΜΣ-Θεοδ.
Ματέμ ένι αβούτσι ραδέ, 'ς μοιραστούμε
(Αφού είναι έτσι λοιπόν, ας μοιραστούμε)
Φάρασ.
-Θεοδ.Ιστ.
'φότες έν' αούτσι 'ραδές, 'νοίκ' το ινgλίκι σου!
(Αφού είναι έτσι λοιπόν, άνοιξε την ποδιά σου!)
Φάρασ.
-ΚΜΣ-Θεοδ.
Καμό 'ς τά φέρω ' γώ ' το του κατζού σας χα πίσου τή μερέ 'ραδέ
(Τουλάχιστον ας το φέρω εγώ λοιπόν το τέλος αυτής της κουβέντας)
Φάρασ.
-Θεοδ.Παραδ.
Το κατζ̑ί μου τζ̑ο πιέσες τα· αρα̈́ ραδέ ταύρει του ήφαρες σο τζ̑ουφάλι σου τον μπελά
(Τα λόγια μου δεν τα έλαβες υπόψη σου· τώρα λοιπόν τράβα τον μπελά που έφερες στο κεφάλι σου)
Φάρασ.
-Θεοδ.Παραδ.
'ς 'νεί αβούτσι 'ραδέ!
(Ας γίνει έτσι λοιπόν!)
Φάρασ.
-Θεοδ.Παραδ.
Το μέτ'ρον το 'χ̇ίλι ένι 'σ' του λαχτορού το 'χ̇ίλι λειψό ραδέ!
(Το δικό μας το μυαλό είναι πιο λειψό από του κόκκορα, λοιπόν!)
Φάρασ.
-Θεοδ.Παραδ.
Συνών.
ντεμέκ :2
Τροποποιήθηκε: 29/08/2025