ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ραντίζω ( ρ. ) ρανdίζω [ran'dizo] Αφσάρ., Μισθ., Σινασσ., Φάρασ. ρανdίζω [ran'dɯzo] Αξ. ρανdίζου [ran'dizu] Τσουχούρ., Φάρασ. ρανdζ̑ίζω [ran'dʒizo] Αραβαν., Γούρδ. γρανdίζω [ɣran'dizo] Τσουχούρ. ρανdώ [ran'do] Αραβαν., Σινασσ., Φερτάκ. Παρατατ. ράdιζα [ˈradiza] Μισθ. Προστ. ράντσε [ˈrantse] Αξ. Παθ., Αόρ. ρανdίστα [ran'dista] Κίσκ., Φάρασ. γρανdίστα [ɣran'dista] Τσουχούρ. ...

ράντισμα (ουσ. ουδ.) ράνdι̂σμα [ˈrandɯzma] Αξ. ράντσισμα [ˈrantsizma] Γούρδ. ράνdζ̑ισμα [ˈradʒizma] Αραβαν. ράντημα [ˈradima] Φάρασ. Από το μεταγν. ουσ. ῥάντισμα.

1. Ψέκασμα ό.π.τ.

2. Σκόρπισμα Φάρασ. Συνών. βόρισμα :2

3. Διάλυση Φάρασ.

ράξιμα () ...