ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

βορίζω ( ρ. ) βορίζω [voˈrizo] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Δίλ., Μαλακ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σεμέντρ., Σινασσ., Τζαλ., Τροχ., Τσαρικ., Φάρασ., Φλογ. βορίζου [voˈrizu] Μισθ., Φάρασ., Φκόσ. Παρατατ. βόριζα [ˈvoriza] Μισθ. Αόρ. βόρ'σα [ˈvorsa] Γούρδ., Μαλακ. βόρτσα [ˈvortsa] Φάρασ. ...

βόρισμα (ουσ. ουδ.) βόρισμα [ˈvorizma] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Μισθ., Φάρασ., Φλογ. Από το νεότ. ουσ. βόρισμα = φύσημα του βοριά (Λεξ. Σομ., λ. βόρεισμα).

1. Λίχνισμα ό.π.τ. Συνών. βόρος :1

2. Σκόρπισμα Φάρασ. Συνών. ράντισμα

3. Σπατάλη Φάρασ.

βοριστήρι ( ουσ. ουδ. ) βολιστήρι [voliˈstiri] Ανακ., Σίλατ. β'λοστήρ' [vlοˈstir] Σίλατ., Σινασσ. αβ'λοστήρ' [avloˈ stir] Ανακ., Σίλατ., Σινασσ. β’ριστιέρι [vrisˈtçeri] Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. β'ρισκέρι [vriˈsceri] Φάρασ. ...