ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

ραφίδι ( ουσ. ουδ. ) ραφίδι [raˈfiði] Αφσάρ., Μισθ., Φάρασ., Φκόσ. ραφίδ' [raˈfið] Ανακ. ραφί [raʹfi] Μισθ. ...

ράφτημα (ουσ. ουδ.) ράφτημα [ˈraftima] Ουλαγ. Από το ρ. ράφτω και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Ράψιμο Ουλαγ. : Φορτσ̑εσγιoύ ντο ράφτημα (Των ρούχων το ράψιμο) Ουλαγ. -Κεσ.

ράφτω ( ρ. ) ράφτω [ˈrafto] Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Ουλαγ., Σίλατ., Τελμ., Τροχ., Φλογ. ράφτου [ˈraftu] Μισθ., Σίλ. ράβω [ˈravo] Αξ., Σινασσ., Φερτάκ. ράβου [ˈravu] Μισθ. Παρατατ. ράφτσ̑ινισ̑κα [ˈraftʃiniʃka] Τελμ. ράφτισ̑κα [ˈraftiʃka] Ποτάμ. Αόρ. έραψα ['erapsa] Γούρδ., κ.α., Φάρασ. Μτχ. ραμμένο [raˈmeno] Γούρδ. Μτχ. ραφτημένο [raftiˈmeno] Ουλαγ. ...