ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ράφτω ( ρ. ) ράφτω [ˈrafto] Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Ουλαγ., Σίλατ., Τελμ., Τροχ., Φλογ. ράφτου [ˈraftu] Μισθ., Σίλ. ράβω [ˈravo] Αξ., Σινασσ., Φερτάκ. ράβου [ˈravu] Μισθ. Παρατατ. ράφτσ̑ινισ̑κα [ˈraftʃiniʃka] Τελμ. ράφτισ̑κα [ˈraftiʃka] Ποτάμ. Αόρ. έραψα ['erapsa] Γούρδ., κ.α., Φάρασ. Μτχ. ραμμένο [raˈmeno] Γούρδ. Μτχ. ραφτημένο [raftiˈmeno] Ουλαγ. ...

ραχάνι (ουσ.) ιραχάνι [iraˈxani] Φάρασ. γερχάνι [ʝerˈxani] Σίλ. Θηλ. ραχάνη [ra'xani] Κίσκ. Από το τουρκ. ουσ. reyhan = το φυτό βασιλικός, όπου και διαλεκτ. τύπ. rahan και irahan (THADS, λ. irahan και rahan). Απώτερα αντιδάν. από το ελλ. ρίγανη.

1. Βασιλικός Φάρασ. : Του Βαγιού Κυριακή παπάς σε μοιράσει γερχάνια (Tην Κυριακή των βαΐων ο παπάς θα μοιράσει βασιλικό) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6 || Ασμ. Eίσαι βάρτ' είσαι ιραχάνι, μο να σε μυρίσω φτάνει (Είσαι ρόδο είσαι βασιλικός, μόνο να σε μυρίσω φτάνει) Φάρασ. -Θεοδ.Τραγ. Συνών. βασιλικὀς

2. Μαντζουράνα Κίσκ.

ραχάτι ( ουσ. ουδ. ) ραχάτ' [ra'xat] Μισθ., Φερτάκ. ραχάτι [ra'xati] Τσουχούρ. ραχάτ͑ι [ra'xatʰi] Αφσάρ., Τσουχούρ. ραχάτσ̑ιν [ra'xatʃin] Σίλ. ιραχάτ [iraˈxat] Μαλακ. ιραχάτι [iraˈxati] Φάρασ. ιραχάτ͑ι [ira'xatʰi ] Φάρασ. γιραχάτ' [ʝiraˈxat] Μισθ., Τσαρικ. ιρεχάτε [ireˈxate] Φάρασ. ...