παγκάρι (ουσ. ουδ.) παgάριν [paˈgarin] Φάρασ.

Φάρασα

παgάρι [paˈgari] Ανακ., Σίλ.

Ανακού, Σίλλη

παgάρ' [paˈgar] Μισθ., Σινασσ.

Μισθί, Σινασσός

πανκάρ' [panʹkar] Φλογ.

Φλογητά

πάgαρα [ˈpagara] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

Από το νεότ. ουσ. παγκάριον, υποκορ. του επίσης μεσν. ουσ. πάγκος (< ιταλ. banco). Ο τύπ. πάgαρα θα μπορούσε να είναι ένα θηλ. μεγεθ. με αναβιβασμό του τόνου πιθ. αναλογ. προς το ουσ. πάγκος της κοινής ν.ε.

1. Πάγκος για την διάθεση κεριών, στην είσοδο των χριστιανικών ναών ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Σου παgάρ απάν’ αφήνιξαν ντα παράϊα τ'νι (Στο παγκάρι άφηναν τα χρήματά τους) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

2. Πάγκος Ουλαγ.

Ουλαγάτς

3. Θρανίο Ουλαγ.

Ουλαγάτς

Συνών. πάνκα

Τροποποιήθηκε: 20/08/2025

παγκλάβι ( ουσ. ουδ. ) παγκλάβι [paŋˈglavi] Σινασσ. παγκλάβ' [paŋˈglav] Αξ., Σινασσ. μπαγκλάβι [baŋˈglavi] Σινασσ. μπανgλάβ' [baŋˈglav] Αξ. πανgάλ’ [paŋˈgal] Φλογ. ...