ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

παγκάρι ( ουσ. ) παgάριν [paˈgarin] Φάρασ. παgάρι [paˈgari] Ανακ., Σίλ. παgάρ' [paˈgar] Μισθ. πάgαρα [ˈpagara] Ουλαγ. ...

παγκλάβι (ουσ. ουδ.) παγκλάβι [paŋˈglavi] Σινασσ. παγκλάβ' [paŋˈglav] Αξ. μπαγκλάβι [baŋˈglavi] Σινασσ. μπανgλάβ' [baŋˈglav] Αξ. πανgάλ' [paŋˈgal] Φλογ. Από το μεσν. ουσ. μαγλάβιον = μαστίγιο, ρόπαλο, όπου και τύπ. μαγκλάβιν, το οπ. από το αμάρτ. λατιν. *man(u)clavium (πβ. Αρχέλαος 1899:259, Λεξ. Κριαρ., λ. μαγκλάβι(ο)ν) ή από το αραβ. miğlab (LBG, λ. μαγλάβιον).

1. Ξύλο Σινασσ. Συνών. ξύλο, νταγιάχι

2. Γαϊδουράγκαθο Αξ., Φλογ. Συνών. γαϊδουράγκαθο

3. Mτφ., ανόητος, κουτός ό.π.τ. Συνών. γαλάς, κνώδαλο, ξόγανο

πάγος ( ουσ. αρσ. ) πάγος [ˈpaɣos] Αξ., Αραβαν., Σινασσ., Τροχ., Φερτάκ., Φλογ. μπάγος [ˈbaɣos] Αξ. πάγους [ˈpaɣus] Μισθ., Σίλ. πάους [ˈpaus] Δίλ., Μισθ., Φλογ. ...