παγκλάβι (ουσ. ουδ.) παγκλάβι [paŋˈglavi] Σινασσ.

Σινασσός

παγκλάβ' [paŋˈglav] Αξ., Σινασσ.

Αξός, Σινασσός

μπαγκλάβι [baŋˈglavi] Σινασσ.

Σινασσός

μπανgλάβ' [baŋˈglav] Αξ.

Αξός

πανgάλ’ [paŋˈgal] Φλογ.

Φλογητά

Από το μεσν. ουσ. μαγλάβιον και μαγκλάβιν = μαστίγιο ή ρόπαλο, το οπ. από το αραβ. miğlab (LBG, λ. μαγλάβιον). Εσφαλμένες οι παλαιότ. ετυμολογήσεις από αμάρτ. λατιν. manuclavium (Αρχέλαος 1899: 259, Andriotis 1974, λ. μαγκλάβιον, Λεξ. Κριαρ., λ. μαγκλάβι(ο)ν).

1. Ξύλο Σινασσ.

Σινασσός

Συνών. ξύλο, νταγιάχι

2. Γαϊδουράγκαθο Αξ., Φλογ.

Αξός, Φλογητά

: Φέρισκαμ’ ασ’ τα χωράφια παγκάλια (Φέρναμε αγριόχορτα από τα χωράφια) Φλογ.

Φλογητά

-ΚΜΣ-ΚΠ191

ΚΜΣ-ΚΠ191

Συνών. γαϊδουράγκαθο, γαλγάνι :1, καμπάλα

3. Mτφ., ανόητος, άξεστος ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. κνώδαλο, ξόγανο, Αντίθ ακιλής, αντικάς, αχαμνός

Τροποποιήθηκε: 08/05/2025

παγλαμά (I) ( ουσ. ουδ. ) παγλαμά [paɣlaˈma] Σινασσ. ...