ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

μαστάρι ( ουσ. ουδ. ) μαστάρ' [maˈstar] Ανακ., Αξ., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Σινασσ., Φερτάκ., Φλογ. ...

μαστικίτσα (ουσ. θηλ.) μαστσ̑ικίτσ̑α [mastʃiˈcitʃa] Αραβαν. Από το ουσ. μαστίχα, όπου και τύπ. μαστσ̑ίκα, και το επίθμ. σχηματισμού φυτωνυμίων -ίτσα.

Μαστιχόχορτο, είδος χόρτου που τρώγεται από μηρυκαστικά ζώα

μαστίχα ( ουσ. θηλ. ) μαστίχα [maˈstixa] Σινασσ. μαστίκα [maˈstika] Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Τσουχούρ. μασ̑τίκα [maˈʃtika] Φλογ. μαστσ̑ίκα [masˈtʃika] Αραβαν. μάστικα [ˈmastika] Μισθ., Ουλαγ. μάσ̑τικα [ˈmaʃtika] Γούρδ., Μαλακ., Μισθ. μάσ̑τιgα [ˈmaʃtiga] Φλογ. μάσ'κα [ˈmaska] Αραβ., Σινασσ. μάσ̑κα [ˈmaʃka] Αξ., Σίλατ., Σίλ. ...