μάταρα
(ουσ. αρσ.)
μάταρα
[ˈmatara]
Μισθ.
μα̈́ταρα
[ˈmætara]
Μισθ.
ματα̈ρα
[ˈmatæra]
Μισθ.
ματ'ράς
[maˈtras]
Φάρασ.
Aπό το τουρκ. ουσ. matara = παγούρι, όπου και τύπ. matra (Tietze 2018, λ. matara). Για τον τύπ. αρσ. ματ'ράς πβ. νεότ. ουσ. ματαράς = δοχείο νερού ή κρασιού (Mackridge 2021: 81).
Παγούρι
ό.π.τ.
:
Δου μα̈́ταρα χέκιξάν ντου σα πλεφρόϊα απέσ', κρέμαναν μι δου ράμμα
(Το παγούρι το έβαζαν μέσα στο πηγάδι, το κρέμαγαν με το σκοινί)
Μισθ.
-ΑΠΥ-Καρατσ.
Μι δου μπλούζα σας τουχά αχτσ̑ά στράγγιζιτ' δου μάτα̈ρα, στράγγιζιτ' να φύιν δα τσ̑ίρτια, δα τσ̑ίρτια να πομούν σου μπλούζα σας κι πγίνιξιτ' απ' του λερό
(Mε την μπλούζα σας έτσι στραγγίζατε το παγούρι, στραγγίζατε να φύγουν τα σκουπιδάκια, τα σκουπιδάκια να απομείνουν στην μπλούζα σας και πίνατε από το νερό)
Μισθ.
-ΑΠΥ-Καρατσ.
Συνών.
βουτόκκο :1, παγρί :1, χαραμπάς