ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

παστρεύω ( ρ. ) παστρεύω [paˈstrevo] Ανακ., Γούρδ., Μαλακ., Ποτάμ., Σινασσ. παστρέου [paˈstreu] Φάρασ. παρσέφτου [parˈseftu] Φάρασ. παρσεύου [parˈsevu] Φάρασ. παρσέου [parˈseu] Φάρασ. Παρατατ. παστρεύισ̑κα [paˈstreviʃka] Ανακ. Παθ. παρσέουμι [parˈseumi] Φάρασ. Μτχ. παρσεμένου [parseˈmenu] Φάρασ. ...

παστρικός (επίθ.) παστρικός [pastriˈkos] Σίλατ., Σινασσ. παστρικό [pastriˈko] Μαλακ., Φάρασ. Μεσν. επίθ. παστρικός.

1. Καθαρός ό.π.τ. : || Φρ. Στης παστρικής το φαγί βρήκαν κάτα και σκυλί (Στης καθαρής το σπίτι βρήκαν γάτα και σκύλο˙ Για αυτούς που προσποιούνται) Σινασσ. -Αρχέλ.

2. Περιποιημένος, καλοντυμένος Σίλατ.

Πάσχα ( ουσ. ουδ. ) Πάσκα [ˈpaska] Ανακ., Αραβ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Τσαρικ., Φκόσ. Αρσ. Πάσκας [ˈpaskas] Ανακ., Αξ., Φάρασ. Μπάσ̑κας [ˈbaʃkas] Θηλ. Πάχσα [ˈpaxsa] Σίλ. ...