ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

παστάλι ( ουσ. ουδ. ) παστάλι [paˈstali] Φάρασ. ...

παστός (ουσ. αρσ.) παστός [paˈstos] Σίλατ., Σινασσ., Τελμ. Από το μεταγν. ουσ. παστός.

1. Νυφική παστάδα ό.π.τ. : Ό,τι πάρ' η νύφη στον παστό μέν' κονdά της (Ό,τι συνεισφέρει η νύφη στο γάμο μένει δικό της) Σινασσ. -Αρχέλ. Συνών. γκερντέκ

2. Γαμήλιο γλέντι Τελμ. : || Ασμ. Ευλόγησαν την προίκα μου δέκα ημέρες και νύχτες
πένdε ήτον ο γάμος μου, και δέκα ο παστός μου (Ευλόγησαν την προίκα μου δέκα μέρες και νύχτες,
πέντε ήταν ο γάμος μου και δέκα το γαμήλιο γλέντι) Τελμ. -Lag.

παστουρμάς ( ουσ. αρσ. ) μπαστουρμάς [basturˈmas] Μισθ., Σίλ. μπαστιρμά [bastirˈma] Μαλακ. παστουρμάς [pasturˈmas] Αφσάρ., Τροχ., Φάρασ., Φλογ. παστουρμά [pasturˈma] Αξ., Μισθ., Φερτάκ. παστρουμά [pastruˈma] Ανακ. μπαστρουμάς [bastruˈmas] Σίλ. Πληθ., Ουδ. μπαστουρμάδα [basturˈmaða] Κίσκ. παστουρμάδια [pasturˈmaðʝa] Φλογ. παστρουμάδια [pastruˈmaðʝa] Ποτάμ. μπαστι̂ρμάγια [bastɯrˈmaʝa] Αξ. ...