ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

πέφτω
πεχλιβάνης
πη
πήασα
πηγάδι
πηγαδόκκο
πηγαδόχειλο
πηγαίνω
πηγή
πηγνύω
πηλός
πηρπήγα
πηχτή
πιάνημα
πιάνω
πιάσιμο
πιάτο
πιδέβη
πιέμα
πιένω
πιέχα

πηγνύω ( ρ. ) Αόρ. έπηξα ['epiksa] Ποτάμ. ...

πηλός (ουσ. αρσ.) πηλός [pi'los] Σίλ. πελός [pe'los] Σινασσ., Τζαλ., Φάρασ. Από το αρχ. ουσ. πηλός.

Λάσπη ό.π.τ. : Πηλός πολύ γιουμουσάχης ε' (Η λάσπη είναι πολύ πλαδαρή) Σίλ. -Κωστ.Σ. || Ασμ. Δώσ' εδώ βρεχός, δώσ' εκεί πελός, στα χωράφια μας, στ' αστάχυα μας (Δώσε εδώ βροχή, δώσε εκεί λάσπη, στα χωράφια μας, στα στάχυα μας) Σινασσ. -Αρχέλ. Συνών. τσαμούρι, χαρλάτσι

πηρπήγα () ...