ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

παρλαντίζω ( ρ. ) παρλαdίζω [parlaˈdɯzo] Αραβαν., Μαλακ., Τελμ. π͑αρλαdίζω [pʰarlaˈdɯzo] Αξ. παρλατίζω [parlaˈtizo] Αφσάρ., Σινασσ., Φάρασ. π͑αρλατίζω [pʰarlaˈtizo] Φάρασ. π͑αλ-λατίζω [pʰallaˈtizo] Φάρασ. παρλαΐζου [parlaˈizu] Μισθ. παρλαdώ [parlaˈdo] Φερτάκ. παρλαdού [parlaˈdu] Ουλαγ. π͑αρλατώ [pʰarlaˈto] Σινασσ., Φάρασ., Φλογ. ...

παρλάτημα (ουσ. ουδ.) π͑αρλάτημα [pʰarˈlatima] Φάρασ. Από το αορ. θ. του ρ. παρλατίζω, όπου και τύπ. π͑αρλάτώ, και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Λαμποκόπημα, γυάλισμα

παρλατίζω ( ρ. ) π͑αρλάτώ [pʰarlaˈto] Φάρασ. παρλατ-τού [parlatˈtu] Ουλαγ. παρλαΐζω [parlaˈizo] Μισθ. π͑αρλαΐζου [pʰarlaˈizu] Μισθ. ...