παραχώνω (ρ.) παραχώνω [paraˈxono] Σινασσ.

Σινασσός

παροχώνω [parοˈxono] Φάρασ.

Φάρασα

μbρουχώνω [mbruˈxono] Φάρασ.

Φάρασα

Παρατατ. μbρουχώνκα [mbruˈxoŋka] Φάρασ.

Φάρασα

Αόρ. μbρούχωσα [ˈmbruxosa] Σατ., Φάρασ.

Σατί, Φάρασα

Υποτ. προχώσου [proˈxosu] Τσουχούρ.

Τσουχούρι

Παθ. μbρουχώθα [mbruˈxoθa] Φάρασ.

Φάρασα

Μεσν. ρ. παραχώνω, το οπ. από αρχ. παραχώννυμι. Ο τύπ. παροχώνω με αφομ. του [a] > [o].

1. Χώνω, κρύβω κάποιον ή κάτι Σινασσ.

Σινασσός

Συνών. μουχτάω, σέρνω, σοκτώ, χαχτώ

2. Θάβω ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Πεγάζ̑’ το μιά γριά, μιά γιαγιά, μιά θεία του, παροχών’ το (το πηγαι (ενν. το νεκρό έμβρυο) μιά γριά, μιά γιαγιά, μιά θεία του, το θάβει) Φάρασ.

Φάρασα

-ΚΜΣ-Θεοδ.

ΚΜΣ-Θεοδωρίδη 2017

Α ’ναίκα σάμου χάθηνι, παγάσαν ντα τα προυχώσουνι (Όταν πέθανε μιά γυναίκα, πήγαν να την θάψουν) Τσουχούρ.

Τσουχούρι

-VLACH

VLACH

Σιπιδό μέρα μπρούχωσαμ’ τα (Την επόμενη μέρα τον θάψαμε) Σατ.

Σατί

-ΚΜΣ-ΚΠ389

ΚΜΣ-ΚΠ389

|| Ασμ. Τζ̑αι σταυρώθη στ’ ’η μπρουχώθη
σε τρία ημέρες ’αρώθη (Και σταυρώθηκε, στη γη θάφτηκε
σε τρεις μέρες αναστήθηκε) Φάρασ.

Φάρασα

-Θεοδ.Τραγ.

Θεοδωρίδης 1988

Συνών. γκομντώ :1, γκομντώ, πουχώνω

παραψημένος ( επίθ. ) παραψημένο [paraˈpsimeno] Μαλακ. παραψ̑ημένο [paraˈpʃimeno] Φλογ. ...