Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
βάγια ( ουσ. θηλ. ) βάγια [ˈvaʝa] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Σίλατ., Σινασσ., Φλογ. ...
βαγιλίζω (ρ.) βαγιλίζω [vaʝiˈlizo] Σινασσ. βαϊλίζω [vaiˈlizo] Σινασσ. Μεσν. ρ. βαγιλίζω, πβ. Διήγ. παιδ. 253 «κρατούν και ομαλίζουν με (ενν. το σκύλο) και βαγιλίζουσί με».
Χαϊδεύω βρέφος, ταχταρίζω
βάγιο ( ουσ. ουδ. ) βάιο [ˈvaio] Μισθ. βάγιος [ˈvaʝos] Αραβαν. Θηλ. βάια [ˈvaia] Σεμέντρ., Σίλ. Πληθ. βάγια [ˈvaʝa] Φάρασ., Φλογ. αβάια [aˈvaia] Γούρδ., Σινασσ. ...