Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
αψύς ( επίθ. ) αψύς [aˈpsis] Σινασσ. αψύ [aˈpsi] Μισθ. αψός [aˈpsos] Σίλ., Σινασσ. αψό [aˈpso] Ανακ. ...
βαβά (ουσ. ουδ.) βαβά [vaˈva] Σινασσ., Φάρασ. Ηχομιμητική λ. της παιδικής γλώσσας.
Θωπευτικά, βρέφος ό.π.τ. Συνών. βαβά, μαχτσούμι, μαχτσουμόκκο, ταζός, τσανός
βαβάς ( ουσ. αρσ. ) βαβάς [vaˈvas] Αραβ., Σίλ. βαβά [vaˈva] Καππ. βας [vas] Ανακ. βα [va] Τροχ., Φλογ. Κλητ. βάβα [ˈvava] Αξ., Τσαρικ. Πληθ. βαβάδες [vaˈvaðes] Δίλ. βαβάγε [vaˈvaʝe] Αξ. βαβάις [vaˈvais] Μισθ. βαβάροι [vaˈvari] Σίλ., Τροχ. βαβάια [vaˈvaia] Μισθ. ...