ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

βαρυνίσκω ( ρ. ) βαρυνίσ̑κω [variˈniʃko] Αξ. βαρυνίσκου [variˈnisku] Μισθ. βαρυανίσκου [varʝaˈnisku] Μισθ. Αόρ. βάρυνα [ˈvarina] Αξ., Σινασσ. Μτχ., Θηλ. βαρουμένη [varuˈmeni] Μαλακ., Σινασσ. ...

βαρύπονος (επίθ.) βαρύπονους [vaˈriponus] Σίλ. Θηλ. βαρύπονη [vaˈriponi] Σίλ. Από το μεσν. επίθ. βαρύπονος = αυτός που προκαλεί πόνο.

Πολύ δυστυχισμένος : Βαρύπονη κλαιγινόσκει (Κλαίει μέσα στην δυστυχία) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ5

βαρύς ( επίθ. ) βαρύς [vaˈris] Σίλ. βαρύ [vaˈri] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Τελμ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φερτάκ., Φλογ. Θηλ. βαριάσα [vaˈrʝasa] Σίλ. ...