βασιγέτι (ουσ. ουδ.) βασιγέτι [vasiˈʝeti] Φάρασ.

Φάρασα

βασιγέτ' [vasiˈʝet] Φλογ.

Φλογητά

βασι-έτ' [vasiˈet] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

βασι-άτι [vasiˈati] Φάρασ.

Φάρασα

βασι-έdι [vasiˈedi] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

βασι-έσ̑' [vasiˈeʃ] Αραβαν.

Αραβανί

Από το τουρκ. oυσ. vasiyet = διαθήκη, πβ. και τουρκ. φρ. vasiyet etmek = κάνω διαθήκη.

1. Διαθήκη, κληρονομιά ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Σάνω βασιγέτ' (Κάνω διαθήκη) Φλογ.

Φλογητά

-ΚΕΕΛ 1361

Ανθόπουλος 1937

Ζάζω βασι-έσ̑' (Κάνω διαθήκη) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

Xάθη ο νταdά μου, ποίτσ̑ε μες τα βασι-άτι (Πέθανε ο μπαμπάς μου, μας το άφησε διαθήκη) Φάρασ.

Φάρασα

-Grég.

Grégoire 1909

Συνών. μιράσι, τερεκές

2. Τελευταία επιθυμία μελλοθάνατου Ουλαγ., Φάρασ.

Ουλαγάτς, Φάρασα

: Έχω ερυό βασι-έτια (Έχω δυό επιθυμίες-παραγγελιές) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-ΚΜΣ-Θεοδ.

ΚΜΣ-Θεοδωρίδη 2017

βασιλέας ( ουσ. αρσ. ) βασιλέας [vasiˈleas] Μαλακ., Ποτάμ. βασιλέγας [vasiˈleɣas] Ανακ., Μαλακ., Ποτάμ. βασ̑ιλέγας [vaʃiˈleɣas] Σίλατ. βασ̑ιλιάς [vaʃiˈʎas] Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Τροχ. βασ̑ιλιός [vaʃiˈʎos] Αξ., Τροχ., Φλογ. βάσ̑ιλιος [ˈvaʃiʎos] Μισθ., Τσαρικ. βασιλός [vasiˈlοs] Σατ., Φάρασ., Φλογ. Κλητ. βασιλέ [vasiˈle] Φάρασ. Πληθ. βασιλιοί [vasiˈʎi] Θηλ. βασ̑ίλ'σσα [vaˈʃilsa] Ανακ. ...