ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

σερεχάτι ( ουσ. ουδ. ) σ̑ερεχάτι [ʃereˈxati] Φάρασ. ...

σέρι (επίθ.) σα̈́ρι [ˈsæri] Φάρασ. Από το τουρκ. şer = α) κακία β) ως επίθ. κακός.

Κακός Φάρασ.

σεριάζω ( ρ. ) σεριάζω [seˈrʝazo] Ανακ., Αξ., Δίλ., κ.α., Μαλακ., Μισθ. σ̑εριάζου [ʃeˈrʝazu] Μισθ. σεριώ [seˈrʝo] Αξ., Μισθ., Σινασσ. Αόρ. σέριασα [ˈserʝasa] Αξ. σ̑έριασα [ˈʃerʝasa] Μισθ. Μτχ. σεριασμένο [seˈrʝazmeno] Αξ. ...