Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
σεφά ( ουσ. ουδ. ) σεφά [seˈfa] Ανακ., Ουλαγ. σ̑εφά [ʃeˈfa] Φλογ. ...
σεφαΐρ (ουσ. ουδ.) σεφαΐρ [sefaˈir] Μαλακ. Από το τουρκ. ουσ. sevai = είδος μεταξωτού υφάσματος, όπου και τύπ. sevayi (Redhouse, THADS, λ. sevayi). Η λ. με τον τύπ. σεβαΐ και σε άλλα ν.ε. ιδιώμ.
Μεταξωτό και χρυσοκέντητο ύφασμα για το γυναικείο εντερί Μαλακ.
σεφέρι ( ουσ. ουδ. ) σεφέρι [seˈferi] Τελμ., Φάρασ. σεφέρ' [seˈfer] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Σινασσ., Τελμ. σεβέρ' [seˈver] Αξ., Μισθ., Τροχ. σαβάρ' [saˈvar] Αξ., Μισθ. Πληθ. σεφέρια [seˈferʝa] Αξ. σεβέρια [seˈverʝa] Αξ., Μισθ. ...