ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

σεφέρμπελικι ( ουσ. ουδ. ) σεφέρμπελικ [seˈferbelik] Μισθ., Ποτάμ., Φλογ. σεφέρμπιλικ [seˈferbilik] Μισθ. σεφέρπιρλικ [seˈferpirlik] Φάρασ. σεφερπιλ-λίκι [seferpilˈlici] Φάρασ. σα̈φα̈ρπιλ-λίκι [sæfærpilˈlici] Αφσάρ. σεφέρμπελι [seˈferbeli] Τροχ. ...

σεφίλι (επίθ.) σεφίλι [seˈfili] Σατ., Φάρασ. σεφίλ’ [seˈfil] Μαλακ. Θηλ. σεφίλ’σσα [seˈfilsa] Φάρασ. σεφίλ’τ͑σα [seˈfiltʰsa] Φάρασ. Πληθ. σεφίλια [seˈfiʎa] Μαλακ. Από το τουρκ. επίθ. sefil = μίζερος, άθλιος.

1. Άθλιος, ταλαίπωρος, άτυχος, αξιολύπητος ό.π.τ. : Ε χωρώτοι, ατέ ο Χριστενός ενότουν σεφίλι (ε χωριανοί, αυτός ο Χριστιανός είναι αξιολύπητος) Σατ. -Παπαδ. Συνών. αγμάλωτος, γαρίπης, ζαβαλλούς, ζαλίμης :3, καημένος, ντερτλούς, πελέκι

2. Λυπηρός Μαλακ.

Τροποποιήθηκε: 04/03/2025

σεφιλίκι ( ουσ. ουδ. ) σεφιλίκι [sefiˈlici] Φάρασ., Φερτάκ. σεφιλ-λίχ̇ι [sefilˈlixɯ] Φάρασ. σεφελι-έχι [sefeliˈeci] Φάρασ. ...