αγιάζι (ουσ. ουδ.) αγιάζι [aˈʝazi] Φάρασ.

Φάρασα

αγιάζ’ [aˈʝaz] Ανακ., Μισθ., Φλογ.

Ανακού, Μισθί, Φλογητά

αϊάζ’ [aiˈaz] Μισθ.

Μισθί

αγιάσ’ [aˈʝas] Μαλακ., Φλογ.

Μαλακοπή, Φλογητά

Από το τουρκ. ουσ. ayaz = παγωνιά.

1. Πάγος Μισθ.

Μισθί

: Λαήνια πιάσαν αϊάζ’ (Το νερό στις στάμνες έπιασε πάγο) Μισθ.

Μισθί

-Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

Σου αγιάζ’ απάν’ παίνιξις (Πήγαινες πάνω στον πάγο) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-Καρατσ.

ΑΠΥ-Καρατσ.

Συνών. πάγος

2. Πάχνη Γούρδ., Μαλακ., Φάρασ., Φλογ.

Γούρδονος, Μαλακοπή, Φάρασα, Φλογητά

Συνών. κουραούς, κουρτζίς, πάχνη, σερίνι :3

3. Ξεροβόρι Ανακ., Φάρασ., Φλογ.

Ανακού, Φάρασα, Φλογητά

: Το αγιάζ’ κάφτισ̑κεν το λουλούδ’ (Ο παγωμένος αέρας έκαιγε το λουλούδι) Ανακ.

Ανακού

-Κωστ.Α.

Κωστάκης 1963

Πέφτ’ αγιάζ’ (Πέφτει ξεροβόρι, κρύο) Φλογ.

Φλογητά

-ΙΛΝΕ 812

Κωστάκης 1962

αγιάζω ( ρ. ) αγιάζω [aˈʝazo] Ανακ., Γούρδ., Φλογ. αϊάζου [aiˈazu] Μισθ., Φάρασ. αέζω [aˈezo] Φάρασ. γιάω [ˈʝao] Φάρασ. ...